Familie

De heenreis naar de pinautomaat was flink billenknijpen achterop een motor. Haarspeldbochten en maniakale tegemoetkomende bussen trotserend. De terugreis was een feestje. In precies zo'n bus. Buiten Kathmandu zijn er nergens bushaltes te vinden, waardoor de juiste bus vinden al een klusje is. Uiteindelijk vond ik het gammele vehikel wat mij terug zou brengen naar … Familie verder lezen

Goodday mate

Ik heb geen pakkend begin. Het is het einde. Hoe begin je nou een einde? Ik heb nog zoveel te zeggen, te vertellen, ik wil geen einde. Dan moet ik stoppen met schrijven. Stoppen met reizen. Waarom stoppen met iets wat je leuk vindt? Ik heb alleen maar saaie, rationele antwoorden. Het idee dat dit … Goodday mate verder lezen

Wonderlijke wereld(en)

We zaten een ijsje te eten bij de bakker. Onze haren gortdroog door het zoute water, moeie oogjes van de intensieve dag, maar nog in een euforische stemming. “Weet je,” zei Maila, ”Ik weet nu dat het een schildpad heet!” En nog even snel erachteraan: “Al wel een tijdje hoor.” Terra keek me aan met … Wonderlijke wereld(en) verder lezen

BAM!

KABAM!! Terra kroop dichter tegen me aan. “Ik ben bang mama, het klinkt zo hard.” Als een klein vogeltje vouwde ze zich in mijn armen. Het was 01:00 uur ’s nachts. “Komt goed meisje, kom maar hier,” probeerde ik haar gerust te stellen en aaide over haar bol. Het gedonder kwam steeds dichterbij. BAM KABAM!! … BAM! verder lezen

Zo saai

Ik kijk uit op een turquoise baai, een inham van de oceaan ligt hier voor de deur. De laptop staat op één van de eettafels, in dit belachelijk luxe, mooie en afgelegen huis. We hebben een eigen privé strandje, de buren wonen 500 meter verderop, maar die verdwijnen als het ware mee in het landschap. … Zo saai verder lezen

Reismoe?

Ik vind het even niet zo leuk. Je zou het een reisdip kunnen noemen. Ik ben vlak, snel geraakt en tranen liggen aan de oppervlakte. Regelmatig komen ze er ook uit. Ik heb geen zin om na te denken over een volgende bestemming, geen zin in hitte, vliegen in m'n neus, autorijden, een museum bezoeken … Reismoe? verder lezen

(Weg)vliegen in de woestijn

Het is negen uur ’s avonds, muisstil. Midden in de woestijn. Een oranje maan verschijnt aan de horizon. Ik lig op mijn buik in de daktent en ben getuige van deze sprookjesachtige maan, die langzaam omhoog kruipt, naar alle miljoenen sterren die de hemel bedekken. De vallei waar we in staan wordt beetje bij beetje … (Weg)vliegen in de woestijn verder lezen

Wallie en de Bloody Bastards

“Be careful love, we’ve got some big snakes here. De dodelijkste. Je hebt twee uur.” David, de ranger, was vrij serieus. We waren net aangekomen op Shelley Beach, een afgelegen stuk strand met een kampeerplek. Een half uur later kreeg ik ‘snake-les', in ruil voor wat Hollandse kaas. Om het geheel wat duidelijker te maken … Wallie en de Bloody Bastards verder lezen

Dag Azië, hallo Australië

‘Huh? Mag het wc papier hier in de wc?” Maila zat op de wc in ons huisje, in Perth. Het was duidelijk dat we even moesten wennen. In de kamer lagen stroopwafels, vlokken, een Donald Duck, een boek van Roald Dahl, dropjes, een knuffeltje, nog meer dropjes en kaas! Verzonden door lieve vrienden en familie. … Dag Azië, hallo Australië verder lezen

‘Lang zullen we leven’…

Het dorpje Kep is één van de strandbestemmingen van Cambodja. Dit dorp is raar. Leuk en relaxed. Maar ook spookachtig. Het werd de eerste plek waar we neerstreken. De weg naar ons resort verliep ogenschijnlijk normaal. Zee aan de linkerkant, houten huisjes op palen aan de andere kant, daarna stenen huisjes, overgaand in rommelige winkeltjes … ‘Lang zullen we leven’… verder lezen