Essentials Annapurna Trekking

Hoe er te komen

Onze wandeltocht begon in Tatopani. Om daar te komen heb je twee opties: bus of privé vervoer. Vanuit Pokhara vertrekken er iedere dag bussen naar Beni, waar je nog een keer over moet stappen op een bus naar Tatopani. Deze doet er ongeveer 5 uur over om naar Beni te komen. Omdat de weg van Beni naar Jomsom alleen toegankelijk is voor zwaardere voertuigen moet je overstappen op een ‘offroad’ bus. Deze bus duurt nog eens 1,5 uur tot aan Tatopani.

Reken niet op hele comfortabele bussen. Het is daarentegen wel de goedkoopste optie om er te komen.

Een andere optie is privé vervoer. In Pokhara kunnen veel hotels/reisbureaus een auto of jeep voor je regelen. Let op: een auto mag alleen tot Beni, daarna heb je een jeep nodig. De weg van Beni naar Jomsom is zó slecht dat je met een gewone auto vast komt te zitten. Wij hebben ons laten brengen in een Jeep en dat is zeker geen overbodige luxe. Je stuitert, in ieder geval de laatste twee uur, op en neer in de auto vanwege de enorme kuilen in de weg. Wij reisden in okt-nov, wat naast de kuilen ook veel stof met zich meebracht. We hebben er in totaal 6 uur over gedaan en $140,- dollar voor betaald. Het is de moeite waard om in Pokhara meerdere bureaus af te gaan om een goede prijs te krijgen.

Visa en ATM

Neem contant geld mee voor onderweg. Je vindt alleen pinautomaten in Jomsom en Ghorepani, waarbij je toegang hebt met een VISA card. Mastercard of andere creditcards worden vaak niet geaccepteerd. Bij enkele guesthouses kun je met een VISA card betalen, maar de meeste accommodatie moet je contant afrekenen. Dat betekent een flink pak roepies!

Kosten en eten/drinken onderweg

Dit is natuurlijk afhankelijk van je uitgavenpatroon. Een gemiddeld bedrag voor een ‘double bedroom’ is €8,- tot €12,- per nacht, met eigen badkamer. Er zijn uiteraard goedkopere te vinden, waarbij je de badkamer moet delen, een hurktoilet hebt, of gewoon een niet zo schone kamer. Een ‘dal bhat’ (Nepalese linzen en curry maaltijd) kost je ongeveer €4,50 euro. Thee, koffie, water enz. kosten niet veel. Een biertje kost ongeveer hetzelfde als een dal bhat, een omelet met toast is een euro goedkoper. Pizza’s zijn vaak wat duurder, net als vleesgerechten. Luiers zijn onderweg ook te koop, maar ik weet niet precies wat zij kosten.

Wij hadden een dagbudget van 10.000 roepie, omgerekend €80,- euro per dag. Dat hield in: twee kamers of een familiekamer, ontbijt/lunch/avondeten, snacks en snoepjes en drinken tussendoor, water, souvenirs, donaties aan kloosters en overige kosten zoals het kopen van handschoenen en een muts.

Onze kinderen hebben als ontbijt vaak pannenkoeken of omeletjes gegeten, met een warme chocomel ernaast. Fruit is niet veel aanwezig, behalve appels in okt/nov en abrikozen in de regentijd. Terra at vaak dal bhat als avondeten en Maila koos iets uit de categorie vegetarische noodles/rijst of spaghetti of een veggie burger.

Guide/Porter

In Pokhara zijn veel bureaus waar je een gids of een drager kunt regelen. Vraag je van tevoren goed af hoe je wilt wandelen. Wil je ook zelf dragen en zoja, hoeveel? Moet er veel apparatuur mee? Kunnen de kinderen zelf iets dragen? Hoe oud zijn je kinderen? Vind je het prettig als er dingen voor je geregeld worden? Heb je liever zelf de controle?

Wij hebben er voor gekozen om geen gids en geen drager mee te nemen. Om een aantal redenen.

Wij vonden het fijn om zelf onze rugzakken te dragen.
Maila is 5 jaar, zij is te oud om gedragen te worden in een ‘mand’. Jonge kinderen worden, als ze moe zijn, vaak in een mand mee genomen op de rug van een drager. Dit mag maar tot een bepaald aantal kilo/leeftijd. Zij zat hier net boven.
De dorpjes liggen relatief dicht bij elkaar (max twee uur lopen) en in ieder dorpje zijn overnachtingsmogelijkheden. Of we nou twee of vier uur wilden wandelen; we konden ons eigen tempo bepalen. Soms hadden we het wel gezien na drie uur, op andere dagen wandelden we zes uur.
De route staat goed aangegeven. Onderweg staan er bordjes, of routemarkeringen (wit/rood). Als je besluit om over de weg te lopen is er sowieso geen manier om fout te lopen.
Er is veel te verkrijgen onderweg. Het is, in vergelijking tot bijvoorbeeld het Manaslu Circuit, een ‘luxe’ route. Snickers, pizza’s en kleine winkeltjes zijn in ieder dorp te vinden. Net als flessen water. We hadden geen gids voor nodig die deze zaken voor ons regelde.
We wilden graag met ons vieren lopen, een fijne ervaring als gezin. Een extra persoon betekent toch een andere dynamiek.

Het heeft uiteraard ook voordelen als je een gids of drager boekt. Je kunt bij sommige bureaus ook één persoon boeken die beide functies uitvoert. Een gids spreekt de taal wat in sommige omstandigheden welkom kan zijn (ziekte, hulp of lokale dingen die je geregeld wil hebben), kan je meer vertellen over de omgeving en de bevolking, en kan alvast vooruit lopen om guesthouses te reserveren.

Paklijst

Wat moet je, naast je kleding, meenemen op een trekking zoals deze?

Een ruime goedgevulde EHBO, blarenpleisters, wereldstekker, laders van camera’s/telefoon/ipad etc, kaart van het gebied, een telefoon met een Nepalese simkaart, een slaapzak (zelf of gehuurd), een lakenzak, waterzuiveringstabletten, zonnebrillen, petjes, zonnebrand factor 50, thermokleding, slippers, evt. extra paar schoenen voor de moeilijke loper, 3 paar goede wandelsokken, evt. zeep voor handwasje, toiletspullen, evt. zeepblaadjes om handen te wassen, pen/papier, reistabletten tegen wagenziekte, washandje, buff/sjaal, zakmes met schaartje, snacks voor onderweg.

Er zijn in Pokhara kinderdonsjasjes te koop, maar geen thermisch ondergoed. Dit kun je beter in NL aanschaffen.

Verder hebben we een pakje speelkaarten, een spelletje, dobbelstenen, kleurplaten en kleurpotloden meegenomen voor de kinderen. Geen maaltijd ging voorbij zonder vooraf een potje te kaarten!

Voorbereidingen in Pokhara

Een slaapzak. Mocht je niet je eigen slaapzak mee hebben, dan kun je een slaapzak huren in Pokhara. Er zijn veel winkels die dit aanbieden. Kijk en ruik goed of de slaapzakken schoon zijn. En een tip van Ruud: als je iets langer bent dan de gemiddelde Nepalees kijk dan of ze een XL hebben. Ruud heeft twee weken in een te korte slaapzak gelegen, ook bij 3 C graden. De claim dat een slaapzak tot -10 C graden gaat klopt in alle gevallen niet. Nu ligt in de meeste guesthouses nog een dik (niet gewassen) dekbed, die je erover heen kunt slaan waardoor je het waarschijnlijk warm genoeg hebt. In Jomsom wordt het in november ’s nachts 0 C graden. Overdag rond de 4 C graden. Een slaapzak huren kost ongeveer € 1,- euro per dag per slaapzak.
Een TIMS/ACAP permit. Als je wilt wandelen in de Annapurna Range moet je een permit kopen. Deze kost ongeveer $20- per persoon. Kinderen zijn gratis. Er zijn verschillende permits, check dus even goed of je de juiste hebt. Er zijn permits voor een trekking zònder porter/guide en permits voor als je met een porter/guide op stap gaat. Je kunt dit zelf regelen, je kunt het ook laten regelen door de talloze bureaus in Pokhara, het kost je ongeveer $5,- dollar per permit. Let op: je moet drie pasfoto’s afgeven. Deze kun je ook in Pokhara laten maken of uit NL meenemen.
Vervoer naar de route. Zie hierboven bij ‘Hoe er te komen’.

Wanneer te gaan?

Grofweg heb je twee wandelseizoenen. De meeste trekkers gaan in oktober/november. Dit is de beste tijd om mooie heldere luchten en warmere temperaturen in de laaggelegen dorpjes. In december/januari/februari is het te koud. Veel routes zijn dan ook geblokkeerd vanwege de sneeuw. In maart/april is het weer al langere tijd droog, waardoor dit ook een geschikt moment is om een trekking te maken. Een nadeel is dat je bijna geen uitzicht hebt, de witte besneeuwde pieken zie je nauwelijks. Een voordeel is dat de rhododendrons prachtig in bloei staan en het niet zo druk is op de route. Tijdens de regentijd in juni-sept zijn veel wegen ontoegankelijk vanwege de uitdijende rivieren en vele aardverschuivingen.