Bhaktapur
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zoveel zin had in Bhaktapur. We hadden vier weken doorgebracht in de bergen en de jungle en het vooruitzicht op een drukke stad stemde me niet echt vrolijk. Ik had beelden in mijn hoofd van het drukke Kathmandu. Immers, op de kaart ligt het er, voor een vreemd oog, tegenaan. Bhaktapur zou wel een equivalent zijn van de hoofdstad. Dacht ik.
Dat bleek niet het geval. In de nauwe, autovrije straatjes is het heerlijk ronddwalen tussen de winkeltjes met houtsnijwerk, kleren, potten en pannen en fijne koffie cafeetjes. Er zijn vele pleinen met prachtige oude tempels. Durbar Square is de meest bekende, maar het kan ook maar zo zijn dat je op een sierlijk klein tempeltje stuit in een afgelegen straatje.
Alle huizen zijn gebouwd van oranje-rode bakstenen, net als de straten en de tempels, kortom; de gehele stad heeft een soort oranje-rode waas.
Helaas is de stad vreselijk getroffen is door de aardbeving in 2015. Vele, bijzondere tempels zijn ingestort (67 van de 117). Het kost minstens 30 jaar voordat deze monumenten van houtsnijwerk en steen weer gerestaureerd zijn. We hebben een half uur staan kijken naar de houtsnijders die hun werk minutieus uitvoeren. Ieder detail is belangrijk, ieder hobbeltje, rondje of lijn; alles wordt met hamer en beitel gedaan. Door deze mensen aan het werk te zien ga je het erfgoed nóg meer waarderen. Ondanks de ravage die aangericht is blijft het een fascinerende stad en zeer de moeite waard! Er zijn geen speciale kinderactiviteiten in Bhaktapur, maar wij vonden het heerlijk om ’s ochtends onze schoollessen in het hotel te doen en ’s middags weer een plein of straatje op te zoeken. Een eettip voor ouders die wel eens wat andere smaken willen proeven dan Dal Bhat: Cafe Beyond wordt gerund door een echtpaar waarvan de eigenaresse Koreaans is. Ze serveren heerlijke ‘Bibimpap’. Rijst met verse groenten, Aziatische kruiden, sojasaus en lekkere pittige kip. En dan afsluiten met een toetje van ijs en warme appel. Smullen!
Nagarkot
Tja, hier had ik dan weer meer verwachtingen van. Daar waar Bhaktapur een grote meevaller was vond ik Nagarkot van de categorie vergane glorie. De grote trekpleister van Nagarkot is het uitzicht. Toegegeven, het is impressive om zo’n groot deel van de Himalaya te zien in één oogopslag. Ik kon er naar blijven kijken. Het mooiste is de zonsopgang, waarbij de bergen goudgeel kleuren en de stilte je even laat beseffen hoe nietig je bent. ‘Peaceful Cottage & Cafe du Mont’ heeft een fijn terras waar je, nippend aan je Hot Chocolate, de Everest kunt spotten.
Er is veel accomodatie in Nagarkot. Eigenlijk teveel, waarvan het meeste leeg staat. Tegenwoordig zijn er minder toeristen, de meesten gaan naar Dulikhel. MIsschien komt het omdat je sinds kort moet betalen om Nagarkot binnen te komen. Misschien ‘verandering van spijs’ of wellicht omdat er meer faciliteiten zijn in Dulikhel. In Nagarkot is zelf niet veel te beleven. Hotels wisselen elkaar af met kleine golfplatenwinkeltjes of -eethuisjes, geflaneerd tegen een helling in een loofbomenbos. Alle hotels bieden hetzelfde menu aan, dus voor je lunch of avondeten maakt het niet zoveel uit waar je eet.
Je kunt verschillende korte wandelingen maken rondom Nagarkot. Je kunt naar het Viewpoint lopen. Of de Nature Trail, waarbij je het dichte bos afwisselt met mooie uitzichten. Ook kun je naar andere dorpjes lopen, zoals Sankhu of Kartike. Als je in goede conditie bent kun je naar Bhaktapur lopen. Het is ongeveer 16 km, neemt vijf uur in beslag en je loopt via een zandweg en kleine paadjes dwars door de rijstvelden naar beneden. Alles wat je nodig hebt is een smartphone, de app ‘Maps.me’ en goede benen. Oja, neem ook lunch mee. Er is niet een duidelijke route met pijltjes of kleuren die je kunt volgen, maar via de app kun je goed zien waar je kunt lopen. Je komt in ieder geval langs een prachtig gouden, boeddha beeld wat sereen de vallei inkijkt. Wij vonden het een mooie afwisselende wandeling!
De meeste toeristen verblijven één nacht in Nagarkot met één doel: de zonsopgang boven de Himalaya te zien. Wij hadden in eerste instantie vier nachten geboekt (met kinderen reis je langzamer), maar hebben dit terug gedraaid naar drie. Als ik het over mocht doen zou ik op dag 1 aankomen en een kleine wandeling maken (uurtje Nature Trail), dag 2 de zonsopgang meepakken en nog een wandeling maken in de middag. Op dag drie zou ik terug lopen of een taxi terug pakken. In totaal dus twee nachten.
Gezin op wereldreis 