Ik heb zitten twijfelen of ik het onderstaande zou schrijven. Al een paar keer heb ik alles gewist. Opnieuw begonnen. Want het klinkt misschien saai of klagerig. Maar ik heb mezelf én alle lezers beloofd om ook de minder leuke momenten te delen. Et voilà. Een grijze week met wat zorgen.
Het is woensdag. Vijfde dag Hanoi. Ik ben er wel en ik ben er niet.
Het is momenteel wat minder. Of grijs. Eigenlijk kan ik het goede woord er niet voor vinden. Het zijn rare dagen geweest. Drie landen in één week doet iets. Afscheid nemen van een land waar we aan gehecht raakten doet iets. Twee keer vliegen met dichte, pijnlijke oren doet ook iets. Ik grieperig in Nepal, eergisteren Maila koorts, vandaag Terra 39 C graden op de thermometer; ziek zijn op reis doet heel veel en is niet zo fijn. Je moet je bed uit om ergens wat te eten, terwijl de schelle toeters van de brommers in je hoofdpijn-oor galmen. De hele dag binnen zitten is ook niet prettig. Het gevolg? Je ziel onder je arm, of je nou kleuter, 8 of 39 jaar bent, dat maakt niet uit. Drie drukke steden doet ook iets. Ik mis de ruimte en natuur om me heen. Ik voel me opgesloten in hotelkamers, simpelweg omdat we niet veel naar buiten kunnen vanwege koorts en pijnlijke hoofdjes. En als toetje regent het vrijwel continu.
Toen ik negentien was maakte ik mijn eerste reis naar Brazilië. Vanwege een flinke smak op straat belandde ik in het ziekenhuis van Curitiba, wat een spartaans gebeuren bleek. Later op de kamer probeerde ik met een zwaar gekneusde heup mijn, door de knullige verpleger, in elkaar geflanst knieverband te fatsoeneren. Op een latere reis lag ik te ijlen op 3500 meter in Argentinië. Als je in eentje bent heb je ook alleen jezelf om je zorgen over te maken. Met de kids is dat toch anders.
Doordat Maila koorts kreeg was ik alert op verschijnselen van Lyme of andere teek-achtige ziekten. Drie weken na een beet koorts krijgen kan immers verdacht zijn. Resultaat: twee uur googelen wat het beste ziekenhuis is in Hanoi terwijl ze slaapt, een uur pagina’s doorspitten met teek gerelateerde ziekten, een vertaalapp downloaden, het hotel maar weer een nachtje bijboeken… Terra kreeg een paar dagen geleden een allergische reactie na het spelen met een ballon. Rode ogen, loopneus, niesaanvallen en huiduitslag. Toch maar even opzoeken wanneer er gebeld moet worden, beter voorbereid dan te laat. Thuis heb je de arts op de hoek en het ziekenhuis is bekend.
Je kinderen veilig door de wereld loodsen vraagt, althans voor mij persoonlijk, net even iets meer van je als ouder.
Vijfde dag Hanoi. Hebben we dan nog niets gedaan? Jawel. Kleine uitstapjes. Koffietje hier, tempeltje daar, rondje om het Hoan Kiem Lake gelopen, naar een mooie poppenvoorstelling geweest over oude Vietnamese legendes en loempia’s geproeft bij het eetstalletje hier op de hoek.
In de avonduren piepen Ruud, of ik, er vaak even tussenuit. Om een biertje te gaan drinken terwijl Vietnam tegen Maleisië voetbalt. Of naar de Night Market om een levende Xenos van 1 km lang te aanschouwen. Of de jongeren te bekijken die op de zondag-avond-autovrije-tweebaansweg hun danspasjes oefenen op de Vietnamese nummer één. Of even internetten met een kop thee.
Overmorgen gaan we, mits de gezondheid het toelaat, weer verder. Naar het strand en de zee! In Nepal was het bergen, jungle en steden. We zijn wel toe aan wat zand tussen de tenen. Bootje varen, beetje kayakken, fietsen op een eiland. Vietnam kan gaan beginnen!
En hoe gek het ook klinkt; bedankt. Bedankt voor het luisteren.
Gezin op wereldreis 
Reizen kan afzien zijn…. mijn eerste gedachte is dan diarree…. zweten…lawaai… teveel prikkels… wachten… muskieten… lange busrit… bedelaars… regen… het hoort erbij. Zoals en Vietnamees gezegde luidt: wie niet kan afzien kan niets doen… wie dat wel kan kan alles doen. Herstel en…. zand! Sprak de zandloper😁
LikeGeliked door 1 persoon
Heel veel beterschap voor allemaal en op naar gezonde betere weken met veel moois!! Liefs van Meike die al bijna 4 weken aan huis gekluisterd zit vanwege een hernia en amper kan lopen.. Heerlijk om jullie verhalen te lezen! Hopelijk snel weer vrolijke berichten! xxxx
LikeGeliked door 1 persoon
Minder fijn bericht, maar net zo bijzonder als de mooie berichten. Wat zo’n reis doet en wat je hiermee aan onschatbare waarde doorgeeft aan je kinderen. Vertrouw op je gevoel! Sterkte, succes, plezier en pijn , verdriet , doorzetten. En bovenal liefde!
Ik ga het je iig niet na doen en ben wel bijzonder verrast door je verhalen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank voor je lieve bericht! Hopelijk gaat het goed met je!
LikeLike
Toch goed dat je ook de vervelende dingen laar horen. Hier zaten we ook met griep. Gelukkig niet zo’n hoge koorts. Ja voor de kinderen is het wel wat zorgelijker dan voor jezelf. Maar toch raadzaam om goed uit te zieken en even rustig aan te doen. De vooruitzichten van lekker zandstrand en zee zijn in ieder geval positief. We hopen dat jullie weer snel gezond en wel rond kunnen huppelen en kunnen genieten van Vietnam. Heerlijke Vietnamese loempia’s eten. Dank voor je verslag. Paulien en Ton
LikeGeliked door 1 persoon
Weer heel mooi en eerlijk geschreven, beterschap voor allen. Dikke knuffel.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel veel sterkte Maaike en familie!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank!
LikeLike
Juist heel prettig dat je ook kommer en kwel deelt. Op reis is het, net als thuis, ook niet altijd rozengeur en maneschijn.
Hopelijk gauw fit en fruitig weer genieten!
LikeGeliked door 1 persoon
Lieve Maaike en familie,
Niet ziek zijn is een ervaring.
In Hanoi zijn met zieke kinderen is een ervaring.
Met een snotneus op de bank en een ziek kind op bed is ook een ervaring. In ieder geval de mijne op dit moment.
Veilig en vertrouwd op de bank typ ik de woorden: Wat stoer dat je dit aangaat en met ons deelt.
Dikke x Dennis
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je. 🙂 Bij jullie iedereen weer beter?
LikeLike
Mooi dat je dit ook deelt. Hoogtepunten bestaan dankzij de dalen die er zijn. Wat zullen jullie (meer) genieten van het strand! Ik zie ook de parallel met een hockeyteam, de vreugde over een overwinning is groter als deze harder bevochten is. Beterschap. Groetjes ook van Carlotte aan Terra.
LikeGeliked door 1 persoon
Absoluut. Mooie vergelijking. Heel veel groetjes terug aan Carlotte!
LikeLike
Dat klinkt even zwaar Maaike! Heel begrijpelijk, dat de zorgen om je kinderen groter voelen dan die voor jezelf. En begrijpelijk ook dat al die veranderingen en prikkels iets met jullie doen! Rustig aan bij de zee, lekker herstellen, lief zijn voor elkaar, genieten van alle kleine dingen en momentjes, die wel goed gaan. Liefs van Floor
En van Silke een knuffel met beterschap voor Terra!
LikeGeliked door 1 persoon